book
stamatalog
Salom. Mening ismim Anvar. Men tish doktoriman. Qabulimga har xil odamlar keladi. Bir kuni er-hotin keldi. Hotinni qayerdadir ko’rganmande. Rosa o’ylandim qatta ko’rganman deb. ular kelishdi. Erni tishini ko’rib qo’ydim. Hotinini oldida o’zini past tutarkan. Uyda ayol kishi ho’jayinligi bilinib turardi. Bir kuni hotin erisiz o’zi keldi va tilla tish soldirishi kereligini etdi. Men ham pulini bersez solib qo’yaman dedim. Kiyin u bir ikki kun qabulimga qatnadi. Bir kuni ertaga ishim bor kechroq kelsam maylimi meni ketmi kutib turolmismi dedi. Shifoxonamiz hususiy bo’lib. Kechqurungi 6 dan hamma ishiga ketardi. men o’sha kuni ho’p ertaga sizni kutaman faqat kech bo’lib ketmasin dedim. Ertasi kuni ish vaqti tugab hamma ketdi. Uni kutib o’tirgandim kirib keldi. Hursand edi. Tishi og’rivotgan odamga hich o’xshamasdi. Hayron qoldim. Kirib kelishidan kim bor bizdan boshqa deb so’radi. Hich kim yo’q deb javob berdeim. U qandoq yaxshi kuni bilan hich kim qolmi ikkimiz qolishimizni kuttim jon didi odamni hursand qilib. Hayron bo’lib turgandim. Birdaniga menga yopishib quchoqlab o’pishni boshladi. O’zimi bir muddat yoqotib qo’ydimda srazi eshikni ichkaridan qulflab tish davolaydigan joyga uni yotqizdim. O’pishib kiyimlarini yechdim. Ko’krelaridan emdim. U ayy